“รักเขามาก รักยิ่งกว่าลูกอีก จริงๆ นะ เราเลี้ยงเขามาตั้งแต่เกิด รักหลานยิ่งกว่ารักลูกอีก ลำบากแค่ไหน ก็ต้องอดทนสู้เพื่อหลาน ไม่มีเงินก็ต้องหาบางครั้งไม่มีจริง ๆ ก็ต้องไปกู้เขาดอกร้อยละ 20 ก็ต้องยอมเพราะไม่มีทางเลือก”
บุญชื่น แก้ววิสัย คุณยายวัยใส อายุ 46 ปี พักอยู่บ้านเช่าเล็ก ๆ กับหลานสองคนซึ่งตอนนี้เธอต้องรับหน้าที่เป็นคุณแม่ดูแลหลานแทนลูกสาวซึ่งไปทำงานอยู่พัทยาตั้งแต่เกิด ซึ่งคอยส่งเงินมาช่วยเหลือ แม้บางเดือนจะขาดหายไปบ้าง
ยายบุญชื่น เล่าให้ฟังว่า เดิมทีลูกสาวโดนรถชน มืออุ้มลูกไม่ได้ ทำให้ต้องไปช่วยเลี้ยง น้อง “ดาริน” หลานที่เพิ่งคลอดที่พัทยา ซึ่งปัจจุบันอายุ 8 เดือน จนต่อมาตัดสินใจเอาหลานกลับมาเลี้ยงที่ จ.นนทบุรี พร้อมกับ “อิ๊กคิวซัง” หลานชายคนโตวัย 4 ขวบ
กิจวัตรประจำวันทุกเช้า 7 โมงครึ่ง คุณยายบุญชื่น จะขี่รถมอเตอร์ไซค์ ไปส่ง “อิ๊กคิวซัง” ที่ศูนย์พัฒนาเด็กเล็กนครนนท์ 12 ประชานิเวศน์ 3 จ.นนทบุรี จากนั้นก็จะพา “ดาริน” หลานสาวคนเล็กไปทำงานตามสถานที่ต่าง ๆ ด้วยกันก่อนที่ตอนบ่ายสองครึ่งจะมารับหลานก่อนจะกลับไปทำงานด้วยต่อจนค่ำค่อยกลับบ้านพร้อมกันยายหลานสามชีวิต
งานส่วนใหญ่จะเป็นงานก่อสร้างแล้วแต่ใครจะเรียกใช้ ตัวของยายบุญ รับหมดไม่มีเกี่ยงงอน ตั้งแต่แบกทราย แบกหิน ปูกระเบื้อง ฉาบปูน ไปจนถึงอาชีพแม่บ้านที่ทำเสริมเวลามีคนว่าจ้าง รายได้ก็ไม่แน่นอนตกประมาณ 200-300 บาทต่อวัน บางวันไม่ได้เลยก็มี วันไหนไม่มีงานก็ลำบากหน่อย บางทีก็มีคนคอยช่วย อย่างข้าราชการกระทรวงสาธารณสุขที่เคยรู้จักกันเขาก็จ้างไปช่วยทำความสะอาด ได้ 200-300 บาท
“เวลาทำงานไปตามไซต์ก่อสร้างก็ต้องถามเขาว่าจะเอาหลานไปเลี้ยงด้วย ถ้าเขายอมก็พอไป พอไปถึงถ้างอแงก็ไม่ได้ทำงานต้องคอยมาเลี้ยง เวลาทำงานก็ต้องคอยฟังเสียงเขาร้อง เราก็ค่อยวิ่งมาดู บางครั้งเราใช้เครื่องตัดกระเบื้องเสียงดังไม่ได้ยินเสียงร้องต้องคอยฟังดี ๆ” ยายบุญชื่น เล่า
ยายบุญชื่น เล่าให้ฟังว่า ปัจจุบันค่าเช่าบ้านเดือนละ 1,200 บาท รวมค่าน้ำ ค่าไฟ เป็น 2,000 กว่าบาท ถ้าไม่มีเงินจริงๆ ก็ไปจี้ทางลูกสาว ถ้าเขาไม่มีจริง ๆ ก็จะส่งมาทีละ 500 บาท บ้าง 200 บาทบ้าง ตอนนี้หลานก็กินนมโรงเรียน จาก ศพด. บางที ข้างบ้านก็ช่วยแบ่งมาให้กิน ถ้าไม่ไหวจริงๆก็ต้องยอมกู้เงินเสียดอกร้อยละ 20
“ทั้งหมดทำเพื่อหลานอยากส่งให้เขาได้เรียนสูง ๆ ทำเท่าที่จะทำได้ อยากให้เขาได้เรียนหนังสือสูงๆ ถ้าส่งไหว เพราะการศึกษาเป็นสิ่งสำคัญ สมัยก่อนเราไม่มีโอกาส ก็อยากให้เขาได้เรียนสูง ๆ มีหน้าที่การงานดี ๆ ไม่ลำบากเหมือนเรา” ยายบุญชื่นกล่าว
