“บางทีเค้าก็เข้ามากอดเรา ครูทัชขาหนูกอดหน่อย แล้วก็ให้มินิฮาร์ททุกวัน ทอนหนูด้วยนะคะ เราก็จะทอนด้วยมินิฮาร์ทกลับไป มันเป็นสิ่งที่ดี ที่เค้ารักเรา”
‘ครูทัช’ วรรณกร บวรวัชรเดชา นักศึกษาฝึกสอนโรงเรียนบ้านจันเดย์ อำเภอทองผาภูมิ จ.กาญจนบุรี ตอบคำถามว่าฝึกสอนปีแรกเป็นอย่างไรบ้าง
ครูทัชเป็นนักศึกษาจากโครงการครูรัก(ษ์)ถิ่นรุ่นแรกที่สนับสนุนโดยกองทุนเพื่อความเสมอภาคทางการศึกษา (อ่านรายละเอียดเพิ่มเติมได้ที่ โครงการทุนครูรัก(ษ์)ถิ่น) และที่พิเศษยิ่งกว่า ครูทัชเป็นชาวชาติพันธุ์ พ่อเป็นชาวมอญ แม่เป็นชาวพม่า ที่อพยพเข้ามาทำงานและตั้งรกรากในกาญจนบุรี และครูทัชเพิ่งได้บัตรประชาชนเมื่อตอนอยู่ ม.5 จึงทำให้มีสิทธิสมัครทุนครูรัก(ษ์)ถิ่นในพื้นที่จังหวัดบ้านเกิด
![](https://www.eef.or.th/wp-content/uploads/2024/01/ครูทัช-วรรณกร-บวรวัชรเดชา-3.jpg)
โครงการครูรัก(ษ์)ถิ่น เริ่มมาตั้งแต่ปี 2562 มีเป้าหมายผลิตและพัฒนาครูรุ่นใหม่ปีละ 300 คน เพื่อส่งไปประจำการยังโรงเรียนในพื้นที่ห่างไกลประมาณ 1,500 แห่งทั่วประเทศ และในปี 2567 นี้จะเป็นปีที่นักศึกษาทุนรุ่นแรกจะได้รับการบรรจุแต่งตั้งเป็นครูและพร้อมเข้าปฏิบัติหน้าที่ในพื้นที่จริงหรือโรงเรียนปลายทาง ด้วยความหวังว่า โครงการนี้จะสามารถแก้ปัญหาขาดแคลนครูในโรงเรียนที่อยู่ห่างไกล และช่วยยกระดับคุณภาพของโรงเรียนปลายทางได้
ครูทัชมาฝึกสอนที่นี่ได้ 1 ปีแล้ว โดยรับผิดชอบสอนเด็กๆ อนุบาล โรงเรียนบ้านจันเดย์เป็นโรงเรียนขนาดกลาง สอนตั้งแต่อนุบาล-ป.6 นักเรียนส่วนใหญ่เป็นเด็กไร้สัญชาติ เด็กชาติพันธุ์ มอญ พม่า กะเหรี่ยง ฯลฯ
“มีเด็กไทยน้อยมาก” เกตฤทัย คำษร ผู้อำนวยการโรงเรียนบ้านจันเดย์แนะนำโรงเรียนคร่าวๆ การมาของครูทัชที่พูดภาษามอญได้ พูดภาษาพม่าได้ จึงเท่ากับลดช่องว่างระหว่างครูกับเด็กไปในตัว และทำให้เด็กๆ กล้าพูดกับครูมากขึ้น
“จริงๆ เค้าไม่ใช่คนไม่กล้าแสดงออกแต่เค้าจะรู้สึกตัวเองไม่ใช่คนไทย ที่เห็นเค้าไม่กล้าพูด เพราะอาย กลัวออกเสียงไม่ชัด แต่ถ้าเค้าได้อยู่กับคนที่เค้าไว้ใจอย่างครู การพูด ตอบคำถาม ปฏิสัมพันธ์จะดี แย่งกันตอบ”
![](https://www.eef.or.th/wp-content/uploads/2024/01/ผอ.เกตฤทัย-คำษร.jpg)
ที่สำคัญ ครูทัช คือ หลักฐานมีชีวิตที่บอกเด็กๆ ว่า เด็กไร้สัญชาติก็เป็นครูได้
“ปกติเค้าจะเห็นแต่พ่อแม่เป็นกรรมกร ลูกจ้างในไร่ เค้าก็จะคิดว่าชีวิตเค้ามีแค่นั้น แต่วันหนึ่งที่เค้ามาเห็นครูทัชเป็นคนชาติพันธุ์และสื่อสารกับผู้ปกครองได้ พูดภาษาบ้านเดียวกับเค้า ทำให้เค้าเห็นว่าเป็นไปได้”
เนื่องในโอกาสวันครู เราจึงพิสูจน์ด้วยการไปถามเด็กๆ ชาติพันธุ์โรงเรียนบ้านจันเดย์ว่า “โตขึ้นอยากเป็นอะไร (ยัง) อยากเป็นครูบ้างไหม”
2 ใน 4 คนบอกว่า “โตขึ้นหนูอยากเป็นครู” เราเลยถามต่อไปอีกว่า ชอบหรืออยากเป็นครูแบบไหน ไม่มีสักคนที่บอกว่าชอบครูเก่ง เกือบทั้งหมดชอบครูใจดี
“ใจเย็น ค่อยๆ สอน” หนึ่งในสี่ตอบคำถามว่าครูใจดีแปลว่าอะไร
![](https://www.eef.or.th/wp-content/uploads/2024/01/ชอบครูใจดี_PIC_01_ด.ญ.ปอน.jpg)
น้องปอนด์ ป.1 โรงเรียนบ้านจันเดย์
น้องปอนด์มีพ่อแม่เป็นมอญ มีอาชีพรับจ้างกรีดยาง และบอกว่าโตขึ้นอยากเป็นครู เพราะเห็นคุณครูสอนดี เลยอยากสอนบ้าง
“อยากสอนวิชาภาษาไทย เพราะง่ายกว่าวิชาอื่นๆ อยากสอนชั้น ป.3 เพราะเด็ก ป.1 คุยไม่รู้เรื่อง” พอถามว่าครูคนไหนใจดี ปอนด์ตอบว่าครูทัช
“เวลาเราไม่มีตังค์แต่อยากซื้อขนม บอกครูทัช ครูก็ให้ตังค์ แล้วพรุ่งนี้เช้าหนูก็เอามาคืน หนูเอาเงินมาคืนครูวันพรุ่งนี้เลย ไม่เคยลืม”
ครูที่ปอนด์โตขึ้นอยากเป็นคือ “ครูนิสัยดี สอนดี”
![](https://www.eef.or.th/wp-content/uploads/2024/01/ชอบครูใจดี_PIC_02_ด.ช.คิด.jpg)
น้องคิด ป.1 โรงเรียนบ้านจันเดย์
น้องคิด เพื่อนร่วมห้องของปอนด์บอกว่า ชอบวิชาวิทยาศาสตร์ โตขึ้นอยากเป็นหมอรักษาสัตว์ เพราะชอบแมวเพราะเคยมีแมวแต่ตายไปแล้ว เลยอยากเป็นหมอช่วยให้แมวอาการดีขึ้น
พ่อแม่ของคิดเป็นชาวมอญทั้งคู่ พ่อทำงานเป็นช่างปูน แม่ทำงานเป็นแม่บ้าน
ถามคิดว่าชอบครูแบบไหน คิดนึกถึงครูประจำชั้น เพราะสอนดี ไม่เคยตีเด็กๆ
“ผมเคยโดนครูตี ใช้ไม้ตี เจ็บ เพราะทั้งห้องเสียงดังแต่ผมไม่ได้เสียงดัง ครูน่าจะไม่รู้ว่าใครคุยเลยตีทั้งห้อง”
เราถามต่อว่าอย่างนั้นครูควรใช้วิธีไหนให้เด็กๆ หยุดคุย
“จริงๆ บอกให้เงียบก็ได้ ไม่ต้องตี”
![](https://www.eef.or.th/wp-content/uploads/2024/01/ชอบครูใจดี_PIC_03_ด.ญ.เม.jpg)
น้องเม ป.1 โรงเรียนบ้านจันเดย์
น้องเม เป็นชาติพันธุ์มอญ ที่เพิ่งเข้ามาเรียนที่โรงเรียนบ้านจันเดย์ปีที่ผ่านมา เวลาถามตอบด้วยภาษาไทยจึงไม่ค่อยชัดแต่เรื่องเขียนถนัดมาก จนครูออกปากชม
“ครูชมว่า หนูเขียนภาษาไทยได้ หนูคัดลายมือสวย”
วิชาโปรดของน้องเมคือภาษาไทย เพราะเพิ่งเรียน ยังพูดได้ไม่เยอะ
อีกเหตุผลที่น้องเมชอบภาษาไทยคือ ครูไม่ตี
“ครูสอนดี สอนเขียน ออกเสียง เวลาหนูยังทำไม่ได้ ครูก็เขียนให้ดู สะกดให้ดู ไม่ดุ ค่อยๆ สอนเรา”
โตขึ้นน้องเมเลยอยากเป็นครูสอนภาษาไทย
![](https://www.eef.or.th/wp-content/uploads/2024/01/ชอบครูใจดี_PIC_04_ด.ช.พัฒนา.jpg)
น้องพัฒนา ป.3 โรงเรียนบ้านจันเดย์
พ่อแม่ของน้องพัฒนาเป็นชาวพม่า พ่อทำงานตัดไม้ แม่รับจ้างกรีดยาง แต่พัฒนาบอกว่าชอบภาษาไทยมากกว่าภาษาพม่าเพราะพูดง่ายกว่า
โตขึ้นพัฒนาอยากเป็นทหาร วิชาศิลปะ ครูให้วาดรูปวันเด็กหัวข้อความฝัน พัฒนาจึงวาดรูปเด็กที่กำลังนั่งอยู่บนรถถัง
แต่วิชาโปรดกลับเป็นคณิตศาสตร์เพราะครูสอนสนุก
“แต่ครูดุครับ (หัวเราะ) เวลาเด็กเขียนหนังสือผิด ครูเขาก็จะตีครับ” แต่พัฒนาก็ชอบอยู่ดี แต่ถ้าครูไม่ตี ก็จะชอบมากกว่านี้
ส่วนครูที่ชอบ พัฒนานิ่งคิดแป๊บนึง ก่อนจะตอบว่าชอบครูใจดี ไม่ตี
“พูดจาดีๆ ไม่ดุครับ”